به نام خدا

امام صادق علیه السلام و مرد کافر

حضرت صادق در راه سفر کسی را دیدند در کنار جاده و در زیر سایه یا
کنار درختی ، که خودش را به یک وضعی انداخته که معلوم است که ناراحت‏
است و حالش عادی نیست . به کسی که همراهشان بود فرمودند برویم این‏
طرف ، گویا این مرد گرفتاری دارد . هیچ صدایش هم درنمی‏آمد که از کسی‏
استمداد کند . رفتند و مردی را دیدند که از لباسش شناخته می‏شد که مسلمان‏
نیست و غیر مسلمان است . طیلسانی داشت و . . . ( لباسهای مخصوصی‏
می‏پوشیدند که از آن لباس شناخته می‏شدند ) . معلوم شد که بیچاره در این‏
بیابان ، تنها و تشنه و گرسنه گرفتار شده . حضرت فورا دستور دادند [ که‏
به او آب و غذا بدهند ] و خلاصه نجاتش دادند . آن شخصی که همراه حضرت‏
بود گفت : آخر این کافر است ، مگر ما به کافر هم می‏توانیم محبت کنیم ؟
! فرمودند : بله ، صرف محبت که فقط خیری به این آدم می‏رسد ، این که‏
دیگر به جائی ضرر نمی‏زند . آیا اگر به این محبت کنید ، به مسلمین دشمنی‏
کرده‏اید ؟ نه ، در این گونه موارد باید هم محبت کرد .